شیخ محمد بهاری همدانی فرزند میرزامحمد در سال ۱۲۶۵قمری (۱۲۲۸ خورشیدی) در شهر بهار چشم به جهان گشود. حاج میرزا محمّد بهاری دارای ۳ پسر به نام‌های: صادق، فرّخ و محمّد و یک دختر به نام خانم بود. حاج میرزا محمّد کاسب بود و وضعیت مالی نسبتاً خوبی داشت. از قراین و شواهد پیداست که او از
محمدجواد انصاری همدانی (۱۲۸۱ – ۱۹ اردیبهشت ۱۳۳۹) فقیه و عارف معاصر شیعه بود. فرزند ملا فتحعلی همدانی در شهر همدان و در خانواده‌ای مذهبی به دنیا آمد. تحصیل از سن هفت سالگی آموختن دروس حوزوی را با صرف و نحو در کنار پدر آغاز کرد. از دوازده سالگی که مقارن با فوت پدر بود، فقه و اصول و برخی از کتب فلسفی را نزد علمای همدان همچون میرزاعلی
محمداسماعیل دولابی معروف به حاج اسماعیل دولابی (زادهٔ ۱۲۸۲ – درگذشتهٔ ۹ بهمن ۱۳۸۱)، عارف عرفی‌گرای شیعی بود؛ و در جلساتی که سال‌ها در تهران برگزار می‌کرد به بیان مفاهیم عرفانی به روش تخاطب دو سویه (با مخاطب) بازگو می‌کرد. وی در آرامگاه فاطمه معصومه در قم به خاک سپرده شد. زندگی‌نامه حاج محمداسماعیل دولابی در روستای دولاب که امروزه از محله های جنوب
ابو عبدالله محمد بن کرام سجستانی نیشابوری (درگذشته ۲۵۵ هـ.ق) عالم، فقیه، عارف و محدّث قرن سوم و بنیانگذار فرقۀ کرامیه بود.[۱][۲] منابع ↑ «فرقه کرامیه در دوره سلجوقی و غزنوی». دایره‌المعارف اسلامی طهور. دریافت‌شده در ۲۵ مرداد ۱۳۹۳. ↑ «ابوعبدالله کرام». دایره‌المعارف اسلام. دریافت‌شده در ۲۵ مرداد ۱۳۹۳
محمد بن بکران مشهور به پیر بکران یکی از عرفاً و مدرسین مشهور قرن هفتم هجری است. بنای بقعه پیر بکرانآرامگاه وی در شهری که به نام او پیربکران نامیده می‌شود در جنوب اصفهان در زمان سلطنت محمد خدابنده الجایتو بنا شده است. بقعه پیربکران، محل تدریس و اشاعه مرام صوفی گری وعرفان توسط پیر بکران بوده است و مریدانش به پاس
آمنه بیگم مجلسی (سده ۱۱ قمری) از زنانی است که در ایران به درجه اجتهاد و قضاوت رسیدند. آمنه خاتون، دختر محمدتقی مجلسی (پدر محمدباقر مجلسی)، عالم شیعه در عصر صفویان بود. او فقه شیعه را نزد پدر و سپس همسرش ملا محمدصالح مازندرانی کامل کرد، طوری که به شوهرش در حل مسایل دشوار دینی نیز کمک می‌کرد و موجب تحسین او (که خودش از استادان برجسته بود) شده بود. آمنه
شیخ جعفر مجتهدی تبریزی (زاده ۱ بهمن ۱۳۰۳، تبریز – درگذشته ۶ بهمن ۱۳۷۴، مشهد)، فرزند میرزا یوسف و از عارفان شیعه بود. وی کیمیای تحول معنوی خود را «دوستی اهل بیت علیهم التحیه والسلام » می‌داند.[۱] شیخ جعفر در اشتیاق زیارت عتبات به عراق مهاجرت نمود که بعلت نداشتن جواز ورود دستگیر و در عراق زندانی شد. او زندان را توفیق
شیخ یوسف همدانی از مشایخ صوفیه در قرن پنجم و ششم هجری است. زندگی‌نامه نام کاملش ابویعقوب یوسف بن ایوب بن یوسف بن حسین بن وَهَره همدانی بوزنجردی است. وی در سال ۴۴۰ یا ۴۴۱ هجری قمری در بوزنجرد به دنیا آمد. بوزنجرد یا بوزینجرد از قرائ همدان در راه ساوه و ری قرار داشته است.[۱] وی مشهور به
طهماسب‌قلی بن رستم کلهر کرمانشاهی (۱۸۲۵ در کرمانشاه – ۱۸۸۳ در تهران) متخلص به وحدت کرمانشاهی، عارف و شاعر عصر قاجاریه بود که به افصح‌المتکلمین نیر ملقب است. زندگی طهماسب‌قلی کلهر در سال ۱۸۲۵ میلادی (۱۲۴۱ قمری) در کرمانشاه به دنیا آمد. وی فرزند رستم خان از خوانین ایل کلهر بود. وی علوم زمان خود مانند نحو، صرف، بیان، معانی، منطق و کلام و … را
