مقدمه ادعای نگارنده آن است که آموزه­های کلامی قطعی می­تواند و باید در استنباط فقهی نقش آفرین باشد. بدین معنا که فقیه مستنبط نمی­تواند بدون نظرداشت باورهای کلامی به استنباط فقهی بپردازد. در این نوشتار، این مدعا به طور تطبیقی تبیین می­شود. یکم. ملاک حکم شرعی چنان­که در جای خود ثابت شده، احکام فقهی دائر