شیخ محمد بهاری همدانی فرزند میرزامحمد در سال ۱۲۶۵قمری (۱۲۲۸ خورشیدی) در شهر بهار چشم به جهان گشود. حاج میرزا محمّد بهاری دارای ۳ پسر به نام‌های: صادق، فرّخ و محمّد و یک دختر به نام خانم بود. حاج میرزا محمّد کاسب بود و وضعیت مالی نسبتاً خوبی داشت. از قراین و شواهد پیداست که او از
بسمه تعالی دومین جلسه از سلسه امتداد توحید در سیاست نشست‌های تبیینی «فلسفه سیاسی حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای» با ارائه حجت الاسلام والمسلمین حمید پارسانیا برگزار شد.دومین جلسه از سلسه امتداد توحید در سیاست نشست‌های تبیینی «فلسفه سیاسی حضرت آیت الله العظمی خامنه ای» با ارائه حجت الاسلام والمسلمین حمید پارسانیا، عضو شورای عالی
علی پهلوانی تهرانی (سعادت‌پرور)، از فقهای عارف معاصر بود.پهلوانی تهرانی زاده ۱۳۰۵ در تهران از خانواده‌ای مذهبی و روحانی است. وی از نوجوانی به درس محمد زاهد وارد شد. دروس مقدماتی حوزه را ازعلی اکبر برهان فراگرفت و در قم نزد اساتیدی چون سلطانی و مرعشی نجفی، مکاسب و کفایه را خواند و سپس با حضور در درس خارجبروجردی و سید روح‌الله خمینی به اجتهاد رسید. از
حسن حسن‌زاده آملی (حسن طبری آملی) مشهور به علامه حسن‌زاده آملی[۱][۲] (زادهٔ ۱۳۰۷، ایران، آمل، مازندران)، فیلسوف متأله،فقیه، عارف، منجم و مدرس دروس حوزوی[۳][۴] است. وی را علامه ذوالفنون و علامه دهر نیز می‌نامند و وی در ادبیات، علوم غریبه،[۵] ریاضی،هیئت و طب تبحر و از خود اشعار حکیمانه‌ای نیز دارد.[۶] وی به غیر از زبان فارسی و زبان مازندرانی[۷] به زبان فرانسوی و عربی نیز تسلط دارد.[۸]اشعاری نیز به زبان‌های فارسی، طبری و تازی سروده‌است.[۷] محتویات ۱زندگی‌نامه ۱.۱مهاجرت به تهران ۱.۲مهاجرت از
وی در ۷ فروردین سال ۱۲۴۸ خورشیدی (۱۳ ذی‌الحجه سال ۱۲۸۵ قمری) در تبریز زاده شد. وی فرزند میرزا حسین (درگذشته ۱۳۱۲ ق) طباطبایی بود. سلسله نسب آن‌ها به علی بن ابیطالب می‌رسد.[۱] میرزا حسین قاضی خود اهل معرفت و از شاگردان میرزا محمدحسن شیرازی بوده و کتابی در تفسیر سوره حمد و انعام نوشته است.[نیازمند منبع] تحصیلات سید علی قاضی علوم
سید روح‌الله موسوی خمینی (در شناسنامه سید روح‌الله مصطفوی: زاده ۱ مهر ۱۲۸۱ – درگذشته ۱۳ خرداد ۱۳۶۸) که در بین طرفداران و دوستدارانش به «امام خمینی» نیز شهرت دارد، اولین رهبر و ولی فقیه نظام جمهوری اسلامی ایران و از مراجع تقلید شیعه بود که انقلاب ۱۳۵۷ ایران را رهبری و در پی آن، جمهوری اسلامی را از راه همه‌پرسی (رفراندوم) اول، بنیان گذارد و تا پایان
حکیم میرزاجهانگیرخان قشقایی (۱۲۰۶ خورشیدی/۱۲۴۳ قمری – ۱۲۸۹ خ. /۱۳۲۸ ق) متولد شهرستان سمیرم، از مجتهدان بزرگ شیعه بود. پدرش از طایفه دره‌شوری ایل قشقائی و مادرش اهل شهرستان دهاقان و دختر یکی از خوانین این شهر بوده‌است. او تا چهل‌سالگی، مانند دیگر مردم شهر سمیرم، به دامداری مشغول بوده اما در چهل‌سالگی، او که برای خرید از بازار اصفهان و تعمیر تار به آنجا رفته بود،
سید محمدحسین طباطبایی (زاده ۱۲۸۱ تبریز – درگذشته ۲۴ آبان ۱۳۶۰ قم) معروف‌به علامه طباطبایی روحانی، عارف، فیلسوف و نویسنده ایرانی بود.[۱] وی از مراجع تقلید شیعه و از مدرسان حوزه علمیه قم بشمار می‌آمد، که از شاگردان وی می‌توان به مرتضی مطهری، سید محمد بهشتی، سیدعلی خامنه‌ای، ناصر مکارم شیرازی، محمدرضا مهدوی کنی و محمدتقی مصباح یزدی اشاره کرد. تفسیر المیزان، نهایهالحکمه،شیعه در اسلام و اصول فلسفه و روش رئالیسم از آثار اوست. محتویات
ابواسماعیل عبدالله بن ابی‌منصور محمد (زادهٔ ۲ شعبان ۳۹۶ ه.ق/ ۳۸۵ ه.ش / ۱۰۰۶ م. در شهر هرات درگذشتهٔ ۲۲ ذی الحجه ۴۸۱ ه.ق/ ۴۶۷ ه.ش / ۱۰۸۸ م) در هرات معروف به «پیر هرات» و «پیر انصار» و «خواجه عبدالله انصاری» و «انصاری هروی»، دانشمند و عارف صوفی مسلک خراسان قدیم بود. او به عنوان یکی از نوابغ ادبی
