کد خبر : 3870
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۲۴ بهمن ۱۳۹۸ - ۱۴:۱۱
چاپ خبر ۰ نظر
عرفا

محمدجوادانصاری همدانی

محمدجوادانصاری همدانی

محمدجواد انصاری همدانی (۱۲۸۱ – ۱۹ اردیبهشت ۱۳۳۹) فقیه و عارف معاصر شیعه بود. فرزند ملا فتحعلی همدانی در شهر همدان و در خانواده‌ای مذهبی به دنیا آمد. تحصیل از سن هفت سالگی آموختن دروس حوزوی را با صرف و نحو در کنار پدر آغاز کرد. از دوازده سالگی که مقارن با فوت پدر بود، فقه و اصول و برخی از کتب فلسفی را نزد علمای همدان همچون میرزاعلی

محمدجواد انصاری همدانی (۱۲۸۱ – ۱۹ اردیبهشت ۱۳۳۹) فقیه و عارف معاصر شیعه بود. فرزند ملا فتحعلی همدانی در شهر همدان و در خانواده‌ای مذهبی به دنیا آمد.

تحصیل

از سن هفت سالگی آموختن دروس حوزوی را با صرف و نحو در کنار پدر آغاز کرد. از دوازده سالگی که مقارن با فوت پدر بود، فقه و اصول و برخی از کتب فلسفی را نزد علمای همدان همچون میرزاعلی خلخالی، سیدعرب، علی شهیدی، آقامحمداسماعیل عمادالاسلام و رشته‌های طب خمسه یونانی و زکریای رازی و علم معرفهالنفس و درس اخلاق را در محضر میرزا حسین کوثر همدانی برادر رضا واعظ معروف طی نمود. در جوانی صاحب قوه استنباط شد و در ۲۴ سالگی به درجه اجتهاد رسید که مورد تأیید علمای قم همچون حاج شیخ عبدالکریم حائری، آقا سیدابوالحسن اصفهانی، محمدتقی خوانساری و قمی بروجردی قرار گرفت.

گرایش به عرفان

وی در ابتدا گرایشی به عرفان نداشت، روزی در دوران طلبگی در همدان می‌شنود که عارفی در لباس اهل علم به همدان آمده و عده‌ای دور وی جمع شده‌اند. وی به قصد ارشاد او هوادارنش وارد جلسه می‌شود و حدود ۲ ساعت سخنرانی می‌کند که «غیر از راه شرع راه دیگری نیست و اگر باشد انحراف محض است.» عارف در پایان سخنان وی نگاهی به او کرده و به او می‌گوید: «به زودی تو خود آتشی به دل سوختگان عالم خواهی زد!»[۱] پس از این رویداد تحولی در درون وی ایجاد می‌شود و برای یافتن پیر و مرشد و راهنمایی در مسیر عشق الهی عموماً از مردم کناره گرفته بارها برای دعا و تضرع در سرما و گرما راهی بیابان می‌شود یا به زیارت حرم حضرت فاطمه معصومه به قم می‌رفت که نهایتاً پس از توسلات مکرر فتح بابی از توسل به پیامبر اسلام برای وی حاصل می‌گردد و به درجه‌ای می‌رسد که سید علی قاضی دربارهٔ وی می‌گوید: «ایشان در این راه استادی نداشته و توحید را مستقیماً از خدا گرفته‌است.»

حالات و سوز و گداز عرفانی‌اش سبب شد تا از سوی برخی تکفیر شود، شیخ عبدالکریم حائری (استادش) به وی توصیه می‌کرد که حالاتش را کتمان کند. این دوران که از حدود ۲۸ سالگی وی آغاز می‌شود با بی‌قراری و التهاب تا حدود ۴۰ سالگی‌اش ادامه می‌یابد تا به آرامش می‌رسد.[۲]

استادان

اساتید فقه و اصول

سایر اساتید

شاگردان

غزلی عرفانی

غزلی عرفانی از انصاری همدانی:[۳]منزلگه آن یار اگر خانه من بودفردوس برین گوشه کاشانه من بودشاهان جهان را نشدی هیچ میسرآن گنج مرادی که به ویرانه من بودهر گوشه چشمی که نمود آن شه خوبانتیری به دل خسته دیوانه من بودگرسوخت مرا جلوه دیدار عجب نیستکان شمع مراد دل دیوانه من بودهر ناحیه شد جلوه گر از حسن نگاریاز پرتو آن دلبر جانانه من بودگر هوش مرا برد لبش روح و روان دادکان آب حیات و می و میخانه من بودبرد آن خم ابرو، ز کنشتم سوی محرابدر بی‌خبری دید که بتخانه من بودلطف ازلی گفت که ای فانی محرومآزادیت از پند حکیمانه من بود

پانویس

  1. ↑ «عارفانه حضرت آیت‌الله محمد جواد انصاری همدانی». ساقی کوثر.[پیوند مرده]
  2. ↑ «زندگینامه شیخ محمدجواد انصاری همدانی (ره)». رهبران شیعه. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ اکتبر ۲۰۱۲.
  3. ↑ غزلی از حضرت آیت‌الله انصاری همدانی (ره) وبگاه رسمی استاد کریم محمودحقیقی

منابع

سایت صالحین

  • دائرهالمعارف تشیع/ جلد۲/ صفحهٔ ۵۵۸
  • درکوی بی نشان ها/ مصطفی کرمی نژاد/ انتشارات نهاوندی
  • سوخته/ مؤسسه شمس‌الشموس

اخبار مرتبط

برچسب ها :

ناموجود
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 3 در انتظار بررسی : 3 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

دفتر و ساختمان آموزشی : قم،خ ارم ،ک۲۰ روبروی مسجدسلماسی پلاک۱۳ کدپستی: 3715696797