تاکید بر تخلّق به اخلاق الهی در ماه مبارک رمضان

حکمت عبادات؛

به گزارش خبرگزاری حکمت, به نقل از پایگاه اطلاع رسانی اسراء:

آیت الله العظمی جوادی آملی در کتاب ارزشمند حکمت عبادات در خصوص عظمت ماه مبارک رمضان اظهار داشتند: تا انسان مقدماتی را طی نکند، نمی ‏تواند به عظمت ماه مبارک رمضان راه یابد. شهر رمضان در حقیقت «شهر الله» است. اگر انسان در شهر الله، به لقاء الله نرسد، به باطن روزه نرسیده، بلکه روزه ‏ای در سطح طبیعت گرفته است، پاداشی هم که به او می‏ رسد در همان سطح خواهد بود. فرمود: ماه خدا همراه با برکت، رحمت و مغفرت به شما روی کرده است: «بالبرَکَه والرّحْمه والمغْفره» مواظب باشید به استقبالش بروید و آماده باشید تا آن را درست درک کنید.

ایشان ماه رمضان را ماه برکت، رحمت و مغفرت دانستند و اذعان داشتند: «برکت» خیر مستدام و ماندنی است. این ماه همراه با برکت و رحمت و مغفرت است. رحمت و مغفرت تنها آمرزش از گناهان نیست؛ آن درجات عالیه را هم خدای سبحان رحمت می ‏نامد. البته رحمت خاصه مخصوص مؤمنان است: ﴿إنّ رحمت الله قریب من المحسنین﴾[۱]. تحصیل این نوع رحمت، در ماه مبارک رمضان آسان است.

معظم له با تاکید بر تخلّق به اخلاق الهی در ماه مبارک رمضان ابراز داشتند: فرمود: «هو شهرٌ دُعیتم فیه إلی ضیافه الله» در این ماه شما مهمان خدا هستید. میهمان باید کاری کند که صاحب‏خانه می‏ کند. روزه‏ دار، میهمان خدایی است که «یُطعِمُ ولا یُطعَم»[۲] اطعام می‏ کند ولی خود اطعام نمی‏ شود؛ پس او هم می‏ تواند «یُطعِمُ ولا یُطعَم» باشد. اگر خدای سبحان می‏ بخشد و نمی‏ گیرد، انسان هم بایستی در این ماه خویی پیدا کند که ببخشد و نگیرد؛ چون هیچ دستی بهتر از دست بخشنده و هیچ دستی هم بدتر از دست بگیر نیست. خوی گدامنشی را خداوند ناپسند دارد و خوی بخشش را می‏ پذیرد. اگر کسی تلاش و کوشش کرد که دیگران در کنار سفرهٴ او به بهشت بروند، دست او دست بخشنده است و اگر کسی تلاش کرد که به برکت دیگران به بهشت برود، او دست گیرنده دارد.

ایشان ادامه دادند: در ضمن دعاهای شبهای ماه مبارک رمضان، داشتن چنین روحی بلند را به انسان توصیه می‏ کنند که به خدا عرض کنید: «خدایا تو که دینت را حفظ می‏ کنی و ممکن نیست دست از آن برداری، توفیق بده تا دین تو به دست من زنده شود» نه اینکه دیگران دین تو را زنده کنند و من کنار سفرهٴ دین بنشینم. بگذار، نماز و روزه به دست من و با خون من زنده شود که دیگران میهمان من باشند؛ نه اینکه دیگران بجنگند و خون بدهند و دین را احیا کنند و من نماز بخوانم و روزه بگیرم. «واجْعلنى ممّن تنْتصر به لدینک ولا تسْتبدل بى غیرى»[۳].

آیت الله العظمی جوادی آملی کرامت‏ طلبی در ماه مبارک رمضان را مورد توصیه قرار دادند و بیان داشتند: فرمود: شما در این ماه، کرامت بخواهید؛ زیرا خداوند آبروی انسان کریم را نمی‏ ریزد و همیشه آن را حفظ می‏ کند. کرامت وصف خاصّ فرشتگان است. فرشتگان، بندگان مکرّمند[۴]، شما هم در کنار سفرهٴ کرامت دعوت شده‏ اید؛ سعی کنید، کریم بشوید. کرامت، یعنی نزاهت از پستی و فرومایگی؛ همهٴ دستورات اسلام به انسان روح کرامت می‏ بخشد چون از ناحیه خدای کریم آمده است.

ایشان تصریح داشتند: اگر انسان بیش از مقداری که برای حفظ آبرو نیاز است عمر خود را صرف دنیا کند ضرر کرده و برای او وبال است. اسلام از طرفی می‏ گوید: دل به دنیا مبند و از طرفی دیگر می‏ فرماید: کریمانه زندگی کن، برای کرامت جامعه اسلامی تولید داشته باش و برای سربلندی خود و جامعه اسلامی تلاش و کوشش کن، دیگران را نیز از دسترنج خود برخوردار ساز.

منبع: کتاب حکمت عبادات اثر حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی پاورقی………………..

[۱] ـ سورهٴ اعراف، آیهٴ ۵۶.

[۲] ـ امام صادق (علیه‏السلام) فرمود: هنگام غذا خوردن نام خدا را ببر، آنگاه که دست کشیدی بگو: «الحمد لله الذى یُطْعِم ولا یُطْعَم» (کافی، ج ۶، ص ۲۹۴).

[۳] ـ مفاتیح الجنان، اعمال شبهای ماه رمضان، دعای سیزدهم.

[۴] ـ ﴿…بلْ عبادٌ مکرمون ٭ لا یسْبقونه بالقوْل وهم بأمره یعملون﴾ سورهٴ انبیاء، آیات ۲۶ـ ۲۷.