شیخ محمد بهاری همدانی فرزند میرزامحمد در سال ۱۲۶۵قمری (۱۲۲۸ خورشیدی) در شهر بهار چشم به جهان گشود. حاج میرزا محمّد بهاری دارای ۳ پسر به نام‌های: صادق، فرّخ و محمّد و یک دختر به نام خانم بود. حاج میرزا محمّد کاسب بود و وضعیت مالی نسبتاً خوبی داشت. از قراین و شواهد پیداست که او از
آیت الله علی پهلوانی تهرانی (سعادت پرور)، در سال ۱۳۰۵ هجری شمسی در تهران تولد یافت. خانواده مذهبی و سرشت روحانی وی را در نوجوانی به حلقه درس مرحوم شیخ محمد زاهد وارد کرد و در عنفوان جوانی بهره های اخلاقی و معنوی وافری برد. سپس از محضر مرحوم آیت الله حاج شیخ علی اکبر
عبدالقائم شوشتری (زاده ۱۳۲۵، قوچان) مجتهد و عارف[۱] معاصر شیعی ایرانی است. زندگی‌نامه شوشتری ۱۹ آبان ۱۳۲۵خ (نیمه ذی الحجه سال ۱۳۶۵ قمری) در شهر قوچان زاده شد.[۲][۳] وی در سال ۱۳۳۹ تحصیلات طلبگی را در مدرسه نواب مشهد آغاز کرد. تحصیلات عالی خود را در قم نزد سید محمدحسین طباطبایی، سید رضا بهاءالدینی و
محمد بن احمد بن علی دهلوی (۶۳۳–۷۲۵ ه. ق) یا حضرت شیخ خواجه سیّد محمد نظام‌الدّین اولیا معروف به شاه نظام‌الدین اولیا، شیخ نظام‌الدین اولیا، شاه نظام اولیا، نظام دهلوی و نظام الدین خالدی دهلوی از مشایخ قرن هشتم هجری و اعاظم عرفای هندوستان و بزرگان طریقت چشتیه است. او چهارمین جانشین معنوی یا «خلیفه»
زاهد کَرّامی و شاعر پارسی گوی قرن چهارم از مردم بوزْجان * . از زندگی او اطلاع چندانی در دست نیست جز اینکه در بوزجان می زیسته و ظاهراً در زمان حیات شهرتی داشته است ؛ چنانکه از نقاط مختلف به دیدارش می شتافتند (رجوع کنید به منتخب رونق المجالس ، ص ۵۷ ـ ۵۸).
عارف عامل حکیم وارسته استاد حسین شفیعى در سال ۱۳۰۲ شمسى در شهر اصفهان به دنیا آمد و به سال ۱۳۷۸ چشم از جهان فرو بست و در قطعه نام آوران باغ رضوان اصفهان آرام گرفت. شرح احوال و تحصیلات معارف متداول اسلامى ، از صرف و نحو و منطق و فقه و کلام و
میرزامهدی آشتیانی (۱۳۰۶-۱۳۷۲ق/۱۸۸۸-۱۹۵۲م)، حکیم، عارف و دانشمند شیعه قرن چهاردهم هجری قمری و از شاگردان سیدالحکماء آقامیر شیرازی، میرزا محمدحسین نائینی، سید ابوالحسن اصفهانی، آخوند خراسانی و شیخ فضل الله نوری بود. از ویژگی‌های آشتیانی سفرهای وی به کشور‌ها و شهرهای مختلف دنیاست. او دارای تألیفات مختلفی در حکمت و فلسفه، اصول و عرفان است
میرزاابوالحسن‌جلوه، از حکمای شیعی قرن سیزدهم بود. معرفی اجمالینام او سیدابوالحسن طباطبائی بود [۱] [۲] و چون در سروده‌هایش، جلوه تخلص می‌کرد به این نام مشهور شد. [۳] [۴] وی در ۱۲۳۸ در احمدآباد گجرات به دنیا آمد. نَسبش با سی واسطه به امام حسن مجتبی علیه‌السلام می‌رسد. جلوه از نوادگان حکیم بنام دوره صفوی
در سال ۱۲۹۷ هـ . ق. در قریه «چرمهین» اصفهان و در خانه حاج علی پناه (ارباب حاج آقا) پسری به دنیا آمد که نام او را «رحیم» برگزیدند. خاندان پدر آقا رحیم، حاج علی پناه، مشهور به ارباب حاج آقا (فرزند عبدالله مشهور به ارباب آقا) فرزند حاج علی پناه فرزند ملا عبدالله شیرانی
