خلاصه ای از زندگی نامه فیلسوف علامه ذوالفنون حسن حسن زاده آملی
ایشان در صبح روز سوم مهرماه ۱۴۰۰ (۱۸ صفر ۱۴۴۳ق)به علت نارسایی قلبی در بیمارستان امام رضا علیه السلام به ملکوت اعلی پیوستند.

الهی , موج از دریا برخیزد و با وی آمیزد و در وی گریزد و در وی ناگزیر است . انا لله و انا الیه راجعون.؛

«روز سه شنبه ۷ ع ۱ سنه ۱۴۱۲ ه ق= ۲۶ شهریور در ۱۳۷۰ ه ش در قم بعد از درس صبح، حالم سخت دگرگون شد، به نحویکه مقدّمات کفن و دفنم را فراهم کرده بودم و این غزل را از رویدا آن حال گفته ام : مژده ای دل که شب هجر به پایان

بسمه تعالی انتشار: سه‌شنبه ۶ شعبان ۱۴۴۱- بروزرسانی: چهارشنبه ۷ شعبان ۱۴۴۱ متکلمین از عالم قبل از دنیایی که ما در آن حضور داریم بهعالم ذر تعبیر می کنند؛ ولی در حقیقت عالم ذر بخشی از این عوالم است. از عوالم اشباح، اظله، میثاق و ذر بگیریم تا برسیم به عالم دنیا. اسم های مختلف و مراتب مختلفی دارد. پیشینیان

اگر جان همت داشته باشد کار برای بدن دشوار نمیشود.اگر بدن تنبلی میکند بخاطر آن است که روح نشاط ندارد.

بسمه تعالی بسم الله الرحمن الرحیم الحمد لله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا محمد و آله الطاهرینو لعنه الله علی أعدائهم أجمعین و لاحول و لاقوّه إلا بالله العلی العظیم آیا حوزه علمیه خرافه پرداز است؟ آقای دکتر سروش مدتی است در مصاحبه و سخنان خود تأکید بر خرافه پرداز بودن حوزه‌های علمیه

بسمه تعالی شاخصه های”عزت،حکمت و مصلحت”در سخنان رهبری بارها در مقاطع مختلف انقلاب بیان شده است عضو فراکسیون نمایندگان ولایی مجلس معتقد است ؛رهبری معظم به ما مسولان هشدار می دهند که در چهل سالگی انقلاب که دیگر انقلاب پخته شده و به بلوغ سیاسی رسیده است و تجربیات چهل ساله داریم؛حالا دیگر اشتباهات پذیرفتنی نیست. محمدجواد

کار دیگری هم که به نظر من جایش خالی است، نوشته‌هائی درباره‌ی فلسفه‌ی تطبیقی است؛ شبیه آن کاری که ویل دورانت در «لذات فلسفه» کرده، که لابد ملاحظه کرده‌اید. «لذات فلسفه» یک کتابی است که با ادبیات خیلی شیوا و شیرینی نوشته شده و مرحوم دکتر عباس زریاب هم ترجمه‌ی خیلی خوبی کرده؛ انصافاً خیلی خوش‌قلم ترجمه کرده. این کتاب، مباحثه و مناظره‌ی بین فلاسفه‌ی قدیم و جدید غرب است در یک مسئله‌ی خاصی؛ مثل اینکه اینها یک جلسه‌ای تشکیل داده‌اند و دارند با هم بحث میکنند؛ هگل یک چیزی میگوید، بعد کانت جواب او را میدهد، بعد دکارت حرف خودش را میزند؛ همین طور دانه دانه اینها شروع میکنند با همدیگر بحث کردن. اگر یک چنین کار شیرین و شیوائی انجام بگیرد، چقدر خوب است. فرض کنید این کار درباره‌ی موضوع «اصالةالوجود» انجام بگیرد؛ ملاصدرا یک حرف دارد، همین مرحوم آقا علی حکیم یک حرف دارد، مرحوم جلوه یک حرف دارد؛ بعد، از قدما، شیخ اشراق یک حرف دارد - که منکر این معناست - میرداماد یک حرف دارد. اگر فرضاً اینها با همدیگر بحث کنند، چقدر چیز قشنگی از آب در می‌آید. اینها حکمت را ترویج میکند، و ما امروز به این ترویج احتیاج داریم.؛