زین الدین مظفربن روزبهان

زین‌الدین مظفر بن روز بهان از عرفای قرن ششم هجری بود. زین‌الدین از احفاد عمر بن خطاب خلیفهٔ دوم بود. مولدش در فارس اما اصلش از قریشی است. بسیار به مسافرت علاقه داشت و بدین مناسبت او را سیاح آفاق گفته‌اند. به حجاز، شام، عراق، و هند سفر کرد و از شیخ ابوموسی مدینی و ابومبارک آدمی روایت حدیث می‌کرد. پدرش سلطان العارفین لقب داشت. زین‌الدین جد پنجم، معین‌الدین ابوالقاسم جنید شیرازی شاعر و نویسندهٔ

زین‌الدین مظفر بن روز بهان از عرفای قرن ششم هجری بود. زین‌الدین از احفاد عمر بن خطاب خلیفهٔ دوم بود. مولدش در فارس اما اصلش از قریشی است. بسیار به مسافرت علاقه داشت و بدین مناسبت او را سیاح آفاق گفته‌اند. به حجاز، شام، عراق، و هند سفر کرد و از شیخ ابوموسی مدینی و ابومبارک آدمی روایت حدیث می‌کرد. پدرش سلطان العارفین لقب داشت. زین‌الدین جد پنجم، معین‌الدین ابوالقاسم جنید شیرازی شاعر و نویسندهٔ کتاب شدالازار است و از این خاندان نخستین کسی است که در شیراز سکونت یافت. پس از خاتمه مسافرت‌ها چون به شیراز آمد در جامع عتیق مجالس تذکیر برپای داشت. فقیه ارشدالدین نیریزی دست پرودهٔ اوست. او پس از عمری طولانی در سال ۶۰۳ هجری قمری در شیراز درگذشت و در مقبرهٔ باغ نو پشت گور منذربن القیس به خاک سپرده شد. در حال حاضر نشانی از این گورستان قدیمی نیست.^[۱]