رهبر انقلاب: باید معرفت علوم دینى، در بین روحانیان گسترش و عمق پیدا کند

بنده در دوران هشت سال مسؤولیت اجرایى‌ام، هیچ‌گاه نشد که در درجه‌ى اوّل، خودم را رئیس جمهور بدانم. همیشه مى‌گفتم: «من در درجه‌ى اوّل یک طلبه‌ام، بعد یک رئیس جمهور.» از این‌رو، ما روحانیان باید پاسخگو باشیم. کسى هم انتظار معجزه و یک نَفَس پیمودنِ راههاى نرفته و سخت را ندارد؛ اما انتظارِ حرکت، هست.

امورى که به نظرم مى‌رسد روحانیان باید با شدّت و جدیّت دنبال کنند، اینهایى است که عرض مى‌کنم: اوّل این‌که باید معرفت علوم دینى، در بین روحانیان گسترش و عمق پیدا کند. یعنى طلّاب و فضلاى جوان، با جدّیت تمام در کسبِ علمِ دین بکوشند. امروز روزى نیست که ما بتوانیم بدون تکیه به مهارتهاى فنّى خودمان و همان چیزهایى که بلدیم و تخصص ماست، وظایف مهم و کلیدى را انجام دهیم. به تعبیر معروف عامیانه: «بى‌مایه فطیر است.» همین باعث شده است که وظیفه‌اى بر دوش همه‌ى ما باشد و آن این‌که، هرکس در هر جا که هست، یک قدم به جلو بردارد. بعضى از طریق تحقیق علمى و تأمّل در این باره، بعضى از طریق کار کردن روى قرآن یا احادیث و یا آثار برجسته‌ى دینى، و بعضى هم به طرق دیگر. من به جمعى از روحانیان عرض مى‌کردم که اگر کسى ده اثر از آثار شهید مطهّرى را انتخاب کند و با دقت از اوّل تا آخر بخواند و در آنها تأمّل و تعمّق کند، درمى‌یابد که اینها مجموعه‌ى با ارزشى از دانشِ دین است. دانش دین، صرفاً فلان کتاب فقهى نیست که مثلاً یک بارِ دیگر آن را بگیریم و بخوانیم تا به دانشمان بیفزاییم؛ نه.