ادله شرعی فناء فی الله نویسنده: حاج شیخ محمد حسن وکیلی یکی از مباحث بسیار پیچیده در عرفان، حقیقت فناء فی الله است. این مسأله هم از جهت چیستی و تفاسیر متعدد آن و هم از جهت امکان و امتناع و نیز ادله نقلی و عقلی آن محل بحث و گفتگوست. متن حاضر، حاصل نشستی تخصصی در مجمع عالی

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی دقایقی پیش بر پیکر عالم ربّانی و سالک توحیدی مرحوم آیت‌الله حسن‌زاده آملی رحمهالله‌علیه اقامه نماز کردند . ۱۴۰۰/۷/۴

خلاصه ای از زندگی نامه فیلسوف علامه ذوالفنون حسن حسن زاده آملی
ایشان در صبح روز سوم مهرماه ۱۴۰۰ (۱۸ صفر ۱۴۴۳ق)به علت نارسایی قلبی در بیمارستان امام رضا علیه السلام به ملکوت اعلی پیوستند.

الهی , موج از دریا برخیزد و با وی آمیزد و در وی گریزد و در وی ناگزیر است . انا لله و انا الیه راجعون.؛

بسمه تعالی انتشار: سه‌شنبه ۶ شعبان ۱۴۴۱- بروزرسانی: چهارشنبه ۷ شعبان ۱۴۴۱ متکلمین از عالم قبل از دنیایی که ما در آن حضور داریم بهعالم ذر تعبیر می کنند؛ ولی در حقیقت عالم ذر بخشی از این عوالم است. از عوالم اشباح، اظله، میثاق و ذر بگیریم تا برسیم به عالم دنیا. اسم های مختلف و مراتب مختلفی دارد. پیشینیان

بسمه تعالی خبرگزاری فارس: عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس با اشاره به تأکید اخیر رهبر معظم انقلاب بر آموزش فلسفه و کلام در حوزه‌های علمیه گفت: تاکید ایشان نشان‌دهنده این است که امکان بی‌مهری به علوم عقلی در حوزه در این زمان یا سال‌های آتی وجود دارد. به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه فارس،

اعتقاد به ربوبيت الهی اين امکان را فراهم می‌آورد که از منظری شناخت‌شناسانه بسياری از مفاهيم، تحليل‌ها و روابط مفهومی را بازکاوی و دگرگون کنيم.؛

کار دیگری هم که به نظر من جایش خالی است، نوشته‌هائی درباره‌ی فلسفه‌ی تطبیقی است؛ شبیه آن کاری که ویل دورانت در «لذات فلسفه» کرده، که لابد ملاحظه کرده‌اید. «لذات فلسفه» یک کتابی است که با ادبیات خیلی شیوا و شیرینی نوشته شده و مرحوم دکتر عباس زریاب هم ترجمه‌ی خیلی خوبی کرده؛ انصافاً خیلی خوش‌قلم ترجمه کرده. این کتاب، مباحثه و مناظره‌ی بین فلاسفه‌ی قدیم و جدید غرب است در یک مسئله‌ی خاصی؛ مثل اینکه اینها یک جلسه‌ای تشکیل داده‌اند و دارند با هم بحث میکنند؛ هگل یک چیزی میگوید، بعد کانت جواب او را میدهد، بعد دکارت حرف خودش را میزند؛ همین طور دانه دانه اینها شروع میکنند با همدیگر بحث کردن. اگر یک چنین کار شیرین و شیوائی انجام بگیرد، چقدر خوب است. فرض کنید این کار درباره‌ی موضوع «اصالةالوجود» انجام بگیرد؛ ملاصدرا یک حرف دارد، همین مرحوم آقا علی حکیم یک حرف دارد، مرحوم جلوه یک حرف دارد؛ بعد، از قدما، شیخ اشراق یک حرف دارد - که منکر این معناست - میرداماد یک حرف دارد. اگر فرضاً اینها با همدیگر بحث کنند، چقدر چیز قشنگی از آب در می‌آید. اینها حکمت را ترویج میکند، و ما امروز به این ترویج احتیاج داریم.؛