طی مراسمی به همت اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی قم کتاب «عرفان حماسی در شاهنامه» در سرای اهل قلم سی‌سومین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران رونمایی شد. در این مراسم که با اجرای احسان رضایی از نویسندگان شناخته شده همراه بود، استاد محمد علی مجاهدی پدر شعر آیینی کشور، سید موسی حسینی کاشانی مدیرکل فرهنگ و
عباس تربتی معروف به ملا عباس تربتی و حاج آخوند (زاده ۱۲۵۰ خورشیدی تربت حیدریه – درگذشته ۲۴ مهر ۱۳۲۲، مشهد) روحانی و عارف معاصر شیعه بود. وی در حرم امام هشتم شیعیان در مشهد دفن گردید.[۱] وی در تربت حیدریه و مشهد فقه و اصول و فلسفه آموخت. استاد برجسته او در علوم عالی شیخ علی‌اکبر مجتهد تربتی (نماینده آخوند خراسانی) بود. کنگرهٔ بزرگداشت وی در سال ۱۳۸۶ برگزار شد. خدمات وی
میر سراج‌الدین عبدالوهاب تبریزی عالم، عارف، فقیه و شیخ‌الاسلام،[۱] در علوم ظاهر و باطن وحید روزگار بوده[۲] و از علمای برجسته شیعه در سده ۹ هجری قمری بود.[۳] مرقد سراج‌الدین عبدالوهاب تبریزی کنار مرقد ابوایوب انصاری زندگی وی جد شاخه‌ای از سادات طباطبایی آذربایجان است که به سادات عبدالوهابیه مشهورند.[۴] وی از نوادگان ابراهیم طباطبا است. گروهی از سادات از نسل ابراهیم طباطبا، به زواره اصفهان کوچ کردند. البته در این‌که کدام یک از اعقاب وی،
زندگی‌نامه حسین بن حسن خوارزمی از عارفان، نویسندگان و شاعران سده هشتم و نهم هجری است. وی اصالتاً از ماوراءالنهر بوده و به دلیل اقامت طولانی در خوارزم به خوارزمی شهرت یافت. وی از شاگردان ابوالوفا خوارزمی معروف به پیرفرشته بود و به راهنمایی او با مثنوی مولوی آشنا شد و به معانی آن پی برد. بدین واسطه در اطراف و اکناف پرآوازه شد.[۱] در
شیخ محمود عطار مرید شیخ عبدالسلام مرید فخر الدین احمد فرزند روزبهان بقلی فسایی مشهور به گلرنگ (به دلیل سرخی گونه هایش) که در جامع عتیق شیراز ملجس داشته همان پیر گلرنگ مورد اشاره در اشعار حافظ می‌باشد .[۱] منابع ↑ «پیرگلرنگ». دانشنامه جهان اسلام. دریافت‌شده در ۱۸ آوریل ۲۰۱۴.
پیر شرفشاه دولایی گیلانی عارف و شاعر قرن هشتم بود. از او دیوان شعری برجا مانده[۱] که در بخارست رومانی نگهداری می‌شود. او که پدر شعر گیلکی دانسته می‌شود،[۲] در قالب دوبیتی شعر می‌سرود. آهنگ معروف شرفشاهی که در گیلان شهرت دارد به او منسوب است.[۳] آرامگاه وی که از نوادگان امام هفتم شیعیان بود،[۳] در روستای دارسرا در پنج کیلومتری
صلاح‌الدین پاوه‌ای بن حاج لطف‌الله بن حاج عوض پاوه بن حاج عیسی بن حاج عبدالله بن حاج احمد بن حسن بن صفر از اهالی پاوه از توابع کرمانشاه است. جدش حاج عوض پاوه از شاگردان شیخ عثمان سراج الدین طویلی است و کرامات و خوارقی مشهور دارد. مادرش حمیرا خواهر کدخدا حاتم پاوه بود. جایگاه علمی او از
شیخ محمدتقی بهلول(۱۲۸۹–۱۳۸۴) مشهور به شیخ بهلول یا علامه بهلول از عارفان و فقهای به‌نام ایران بود که نامش با واقعهٔ مسجد گوهرشاد پیوند خورده‌است. وی با آیت‌الله حاج شیخ علی مؤمنی میامئی رفاقت دیرینه داشته‌است، و مرید اخلاقی و عرفانی علامه مهدی دشیری بود و دستورهای سلوکی و اخلاقی و عرفانی خویش را از او می‌گرفت. کودکی و نوجوانی بهلول گنابادی، در روستای بیلند شهر گناباد به تاریخ
شیخ عبداللطیف بحرانی مشهور به بهجت العلما، از بزرگترین عارفان و دانشمندان عصر معاصر در کازرون دیده به جهان گشود. آرامگاه وی هم‌اکنون در حیاط مجموعه فرهنگی و هنری اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی کازرون قرار دارد. منابع بازسازی مقبره بهجت العلما[پیوند مرده]
