۲۰۱۹-۰۹-۲۶

نود و یکمین جلسه گروه علمی فلسفه سیاسی با موضوع “حکمت مدنی دولتسازی کارامد“ با ارائه “آقای دکتر علیرضا صدرا” و با حضور اعضاء محترم گروه چهارشنبه ۳ مهر ۹۸ ساعت ۱۹ در مجمع عالی حکمت اسلامی برگزار شد.

خلاصه مباحث مطرح شده بدین شرح می باشد:

*چکیده

نظام سیاسی فراهم آمده؛ ملت و دولت: فراساختار راهبردی فرابردی پیشرفت کشور از وضعیت موجود در حال بسوی وضعیت بهینه و بسامانتر در فراز آینده است. دولت: هیئت حاکمه، فرانهاد راهبردی فرابردی نظام سیاسی؛ سیاستگذار و سیاستمدار راهبردی فرابردی پیشرفت مدنی؛ اجتماعی و سیاسی میباشد. علم دولت(نظام سیاسی، هیئت حاکمه) و دولتسازی، کارامدی و کارامدسازی، کارامدسازی دولت و دولتسازی کارامد: هستی شناسی، چیستی شناسی و چگونگی شناسی یا مبادی، مبانی و سازکارهای اینهاست. حقیقت، ماهیت و واقعیت آنها می باشد. نظام ارزشی، بینش و منش درونی و کنش و روش یا رفتار بیرونی است. حکمت مدنی و سیاسی: هستیشناسی و چیستیشناسی می باشد. دانش: چگونگیشناسی آنها است. فن سیاسی: چگونگی سازی و سازکار دولتسازی، کارامدسازی تا دولتسازی کارامد و در نهایت پیشرفتسازی کشور می باشد. حکمت حکومت: شناسایی مبادی و مبانی دولت کارامد حتی دولتسازی کارامد است. حکومت حکمت: فن و سازکار دولتسازی کارامد میباشد. دولتسازی کارامد: کارگذار و کارگذاریسازی دولت بوده یا دولتسازی کارگذار و کارگذاری است. این «حکمت مدنی دولتسازی کارامد و کارامدی» از سویی بوده و از سوی دیگر «دولتسازی کارامد و کارامدی حکمت مدنی» میباشد.

*پیش درامد

اول)انقلاب بی بدیل اسلامی ایران، گام نخست جهادی کوچک(اصغر)چله نظام سازی بدیع، نوبنیاد، الهام بخش و اثربخش  جمهوری اسلامی را با گذار از مراحل تاریخساز و بلکه مراتب سرنوشتساز ولو با هزینه های گزاف مادی و انسانی ولی با کارامدی هر چه تمامتر پشت سر گذاشته است. یک.گذار، نهادسازی و تأسیس، دو.دفاعمقدس و تثبیت و سه.توسعه زیربنایی و تحکیم.

دوم)انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی ایران هم اینک گام دوم چله جهادی بزرگ(اکبر)و برتر؛ یک.تمدنسازی ایرانی اسلامی را که پیشرفت همه جانبه فراملی و ۵۰ساله ببالا بوده را در چشم انداز فراز آینده خود دارد. دو.راهبرد الگوسازی اسلامی ایرانی پیشرفت؛ الف.توسعه اقتصادی و افزایش آسایش همگانی، ب.تعالی سیاسی و جوتعالی فرهنگی؛ معنوی و اخلاقی و ارتقای آرامش مدنی  پیشا روی آن میباشد. سه.با چالش ارتقای هر چه فراتر کارامدی ملی بهینه و بسامان بمنظور الگوسازی پیشرفت و تمدنسازی نوین اسلامی ایرانی فرا رو میباشد.

*درامد

یک)ارتقای هر چه فراتر کارامدی ملی: ارتقای هر چه برتر؛ الف.بهره وری و ب.اثربخشی؛ یک.اقتصادی، دو.سیاسی و سه.فرهنگی؛ ۱٫دولتی، ۲٫عمومی و ۳٫خصوصی می باشد. (فرای؛ نخست.رشد و بازدهی، دوم.توسعه و توفیق و سوم.توسعه پایدار و چهارم.رضایت و حتی توسعه رهایی)با رعایت مصلحت دینی مدنی اسلامی است. بمنظور؛ برونرفت از اهم اشکالات(نارسایی و ناسازواری) مشکل آفرین رکودی تورمی اقتصادی، سیاسی و فرهنگی کشور می باشد. و فرا رفت بسوی الگوسازی پیشرفت و تمدنسازی نوین است.

دو) ۱ . دولت(هیئت حاکمه تا مدیریت اجرایی کشور) و کارامدی آن: نقش راهبردی(؛ بنیادین، جامع، نظاممند و هدفمند)و تعیین کننده در ارتقای کارامدی ملی دارد.

۲ . یک.کارامدی؛ الف.بهره وری و ب.اثربخشی دو.ناشی از(کمال؛) الف.رسایی و ب.سازواری سه؛ الف.زیرساختی، ب.ساختاری و ج.راهبردی است.

۳ . یکی.زیرساخت راهبردی و راهبرد زیرساختی: نظام ارزشی، بینشی و منشی توحیدی انقلابی درونی نظام سیاسی؛ ملت و دولت میباشد. دیگری.ساختار راهبردی: نظام حقوقی و قانونی و نظام سازمانی و اداری اجرایی دولت و کشور میباشد.  سوم.راهبرد ساختاری: سیاستگذاری های بهینه و بسامان است. دولت و نظام سیاسی ج.ا.ا.: در حالی که از حیث زیرساخت راهبردی کاملا؛ یک.الف.رسا و ب.سازوار بوده در نتیجه دو.کارامد؛ الف.بهره ور و ب.اثربخش است. اما از حیث نارسایی و ناسازواری قوانین و نظام اداری، تا مرز استحاله آسیب پدیر می باشد. از حیث سیاستگذاریها و سیاستمداری ها(اعمال سیاست های)، نیز دچار نوسان منجر به نابسامانی جاری کشور، و  عدم ثبات و بلاتکلیفی های فرصت سوز بجای فرصت سازی اقتصادی، سیاسی و فرهنگی می باشیم.

سه)الف.اشکال نارسایی و ناسازواری ساختاری و راهبردی دولت جمهوری اسلامی ایران بگونه ایست که علیرغم رسایی و سازواری و در نتیجه کارامدی؛ بهره وری و اثربخشی زیرساختی، بجای کارامدسازی دولت بایسته است تبیین، ترسیم، ترویج و تحقق دولتسازی کارامد را  پیش گرفته و پی جُست.

ب.نقطه آغاز و عزیمت دولتسازی کارامد: دولتسازی کارگذار و کارگذاری سازی دولت است(بر اساس نظریه و کتاب نقش راهبردی دولت در نگاه امام خمینی، اثر نگارنده). دولت هادی، ولی، امام و دولت معمار(مدل معماری دولت)، برترین جایگزین بهینه و بسامان کارامد یکی و از سویی.دولت حداکثری(توتالیتریستی)همه کاره(دولتسالاری) سوسیالیستی یا دیگری و در سویه متعارض.دولت هیچ کاره سرمایه سالاری بلکه بدتر از اینها دولت التقاطی(شتر گاو پلنگ)همه کاره هیچکاره یا دولت هیچکاره همه کاره بارث مانده غیر و ضد انقلابی کشور که نظام انقلابی ج.ا.ا. امروزه  بیشا و پیشا همه چیزی، از آن رنج برده و آنرا ماکارامد و آسیب پذیر ساخته است. سیاست هدایت، ولایت، امامت، معماری کشور نیز برترین جایگزین؛ سیاست دخالت(دولت مالک، حاکم یا مدیر و پیمانکار یا مجری) یا برعکس سیاست عدم دخالت(دولت سهامی خاص نه مالک، نه حاکم و شبگرد) می باشد.

سه) دولت معمار و کارگذاری دولت؛ نقش راهبردی داشته و کارویژه آن: الف.سیاستگذاری و دو.سیاستمداری است. یعنی؛ یکی و نخست.ترسیم؛ الف.سیاست توسعه اقتصادی و تأمین آسایش همگانی، توأمان ب.سیاست توسعه و تعادل اجتماعی در جهت  ج.سیاست توسعه و تعالی فرهنگی؛ معنوی و اخلاقی و تضمین آرامش مدنی ملی داخلی و خارجی می باشد. دیگری و دوم.اعمال آن سیاست ها است. کارکرد دولت هادی: الف.مهندسی معماری راهبردی(نهادسازی و نظام سازی)می باشد. ب.مدیریت راهبردی: ۱٫بسیج عمومی منابع مادی و معنوی بویژه سرمایه انسانی بالفعل و بالقوه داخلی و خارجی و ، ۲٫سازماندهی، ۳٫اداره و پیشبرد ۴٫نظارت و کنترل یا پایش، است. ج.آسیب شناسی وآسیبزدایی(بازمهندسی؛ مهندسی مجدد، مکرر و مستمر) و مدیریت میباشد.

*برامد

یک) در رهیافت راهبرد دولت و دولت راهبردی:

الف . ۱ . رسایی و سازواری سازی راهبردیسازی سیاست های کلان مجمع، قوانین و قانونگذاری سیاست خرد کاربردی مجلس، اجرایی سازی قوه اجرایی، جارسازی بخش عمومی و جاریسازی بخش عمومی اقتصادی، سیاسی وفرهنگی.

۲ .  ترسیم ساختار راهبردی دولت و نظام سیاسی ج.ا.ا. بویژه سازمان اداری اجرایی راهبردی کشور. از مجلس خبرگان راهبردی با فراهمی مجلس خبرگان راهبری و مجمع تشخیص مصلحت نظام بمنظور راهبردیسازی و ترسیم و تصویب و پایش سیاست های راهبردی و برنامه های چشم اندازی بیست و پنجساله پیشرفت است. تا مجلس شورای کارامد با ساختار سازی و کارگروه(کمیسون)بندی کاربردیسازی توسعه اقتصادی، تعادل سیاسی و تعالی فرهنگی؛ معنوی و اخلاقی و کاربردی سیاستگزاری خِرد و نظارت بر اجرایسازی آنها بجای کمسیون بندی ساختار کمیسون بندی های متعدد شبه اجرایی کنونی میباشد. تا اجرایسازی راهبردی قوه اجرایی و ارتقای نقش راهبردی در عین کاهش حجم دخالت اجرایی و خدماتی زاید و زیانبار نا همگن و نا هماهنگ هزینه بر و فرصت سوز است. بویژه جریانسازی بخش عمومی اقتصادی، سیاسی و فرهنگی می باشد که امروزه در کشور نا متناسب، منفعل و غیر نهادینه و نظامند فراگیر است. سرانجام تا جاریسازی حوزه(بخش)خصوصی مردمی اقتصادی، سیاسی و فرهنگی می باشد(حسب طرح جامع تحقیقاتی و ترسیم نگارنده).

ب.اینها سبب کارامدسازی دولت و دولتسازی کارامد؛ بهره ور و اثربخش بوده و مقدمه و لازمه و مسبب اصلی و تعیین کننده؛

۳ .  الگوسازی اسلامی ایرانی پیشرفت سرشت ساز کشور

۴ .  تمدنسازی نوین اسلامی ایرانی سرنوشت ساز می باشند.

۲) دولتسازی کارامد دارای مراحل چهارگانه؛ یک.تبیین علمی نظری(حکمی، دانشی و فقهی)، دو.ترسیم علمی عملیاتی(فنی راهبردی و کابردیسازی)، سه.ترویج علمی عمومی: گفتمانسازی؛ ۱ . نخبگانی، ۲ . مردمی و ۳ .  مدیریتی( و کارشناسی دولتی، عمومی و خصوصی اقتصادی، سیاسی و فرهنگی) و چهار.تحقق علمی عینی است. تحقق علمی عینی فراهم آمده شئون سه گانه؛ الف.معماری، ب.مدیریت(بسیج، سازماندهی، اداره و پایش) و ج.آسیبزدایی است.

سه)علم؛ حکمت(فلسفه و کلام یا معرفت)و دانش دولتسازی کارامدی؛ هستی شناسی، چیستی شناسی و چگونگی شناسی اهم اعم موارد پیشین بوده و علم؛ حکمت و دانش دولتسازی کارامد و فن آن میباشد. فلسفه سیاسی دولتسازی کارامد؛ بهره ور و اثربخش: هستی شناسی چیستی و چگونگی دولتسازی کارامد است. حکمت: هستی شناسی و چیستی شناسی چگونگی دولتسازی کارامد میباشد. دانش(آگاهی؛ کنش شناسی و روش یا رفتارشناسی) دولتسازی کارامد است. فن دولتسازی کارامد: کاربرد علم دولتسازی کارامد در عمل و در عین میباشد. یا ابتنای عمل و عین دولتسازی کارامد بر علم دولتسازی کارامد است.

چهار)مجلس خبرگان راهبردی، مجلس شورای راهبردی کاربردی، مدیریت راهبردی اجرایی، قوه راهبردی قضایی، حوزه(بخش عمومی)کارامد و کارامدسازی (بخش)خصوصی اقتصادیف، سیاسی و فرهنگی، از اهم بایسته های شایسته تبیین علمی(حکمی، دانشی مدین و فقهی)، ترسیم عملی(فنی: راهبردی و کاربردی)و ترویج بمنظور تحقق علمی عینی دولتسازی کارامد میباشد.