سیداشرف جهانگیر سمنانی (درگذشته ۸۰۸ ه.ق.؛ به روایتی ۲۷ محرم سال ۸۰۰ ه.ق.) از صوفیان و عرفای ایرانی نیمه دوم قرن هشتم و نهم هجری بود. وی از عرفای بزرگ شبه قاره هند بود و شهرت او به‌ویژه در هندوستان زیاد است. کتاب «لطایف اشرفی» او یکی از مهم‌ترین کتاب‌های متصوفه به شمار می‌رود.[۱] جهانگیر سمنانی بنیان‌گذار شاخهٔ اشرفیه از سلسلهٔ کبرویه در کشمیر بود.[۲] همچنین در
شیخ جمال‌الدین ساوجی عارف و مؤسس قلندریان اهل شهر ساوه بوده است. قلندریان فرقه‌ای از صوفیه است که گفته می‌شود شیخ جمال‌الدین ساوجی به دلیل تراشیدن ریش و ابروهایش شناخته می‌شده است و گروهی نیز مانند او رفتار می‌کرده‌اند. وی پس از اتمام تحصیلات مقدماتی، به دمشق سفر کرده و احتمالاً بین ۶۰۷ تا ۶۲۲ قمری در آنجا به تحصیل علوم شرعی پرداخته و سپس به
جعفر خلدی جعفربن محمدبن نُصَیر خوّاص یا ابومحمد خوّاص (زاده: – درگذشت: بغداد، رمضان ۳۴۸ قمری) عارف و محدث قرن سوم و چهارم هجری بود. وی با برخی صوفیان از جمله جُنَید بغدادی، ابوالحسین نوری، جُرَیری، ابوالعباس مسروق، رُوَیمِ بغدادی، ابراهیم خواص و سَمنون بوده و مرشد ابوالعباس نهاوندی و ابوالحسن محمد علوی همدانی مشهور به حمزه علوی بوده‌است.[۱] او همچنین از محدثان موثق بود و از کسانی چون حارث‌بن ابی‌اسامه، علی‌بن عبدالعزیز بَغَوی، احمدبن علی خَزّاز، حسن‌بن علی‌مُعَمَّری، محمدبن عبداللّه حَضْرمی، ابومسلم کَجّی و بسیاری
ورالدّین عبد الرّحمن بن احمد بن محمد (۲۴ آبان ۷۹۳ خرگرد – ۲۷ آبان ۸۷۱ هرات)، معروف به جامی و ملقب به خاتم الشعرا همه‌چیزدان، شاعر، موسیقی‌دان، ادیب و صوفی نام‌دار فارسی‌زبان سده ۹ قمری است.[۱] زندگی از طرف پدر نسبش به محمد بن حسن شیبانی، فقیه معروف حنفی سده ۲ قمری می‌رسد.[۲] از خراسان کوچ کرد و در شهر جام با شهرت دشتی منصب قضاوت یافت و ماندگار شد.[۳] روزگار کودکی و تحصیلات مقدماتی جامی در خرگرد جام، که
ابوالحسن توحیدی‌امین (۱۲۸۱–۱۳۶۶ خورشیدی) عارف، شاعر و ادیب معاصر متخلص به طوطی و مشهور به طوطی همدانی به سال ۱۲۸۱ شمسی در همدان متولد شد و در سال ۱۳۶۶ شمسی درگذشت.[۱] زندگی‌نامه طوطی همدانی، فرزند میرزا ابوالمحسن و متولد همدان است. پس از تحصیل مکتب‌خانه‌ای، چند سالی را هم مقدمات علوم دینی و قدیمه را تحصیل کرد و در ۲۰ سالگی روانه تهران شد
میر علام تفرشی ، معروف به «میرعلام» از علما و فقهای به نام شیعه و امامزاده از تبار سادات حسینی می‌باشد که در قرن دهم هجری در تفرش به دنیا آمد. تاریخ دقیق ولادت او معلوم نیست. وی از شاگردان مقدس اردبیلی بود. تحصیل تفرشی فراگیری علوم دینی را از دوران کودکی آغاز کرد. پس از گذراندن دروس مقدماتی، به نزد مقدس اردبیلی رفت و علوم نقلی و
عباس تربتی معروف به ملا عباس تربتی و حاج آخوند (زاده ۱۲۵۰ خورشیدی تربت حیدریه – درگذشته ۲۴ مهر ۱۳۲۲، مشهد) روحانی و عارف معاصر شیعه بود. وی در حرم امام هشتم شیعیان در مشهد دفن گردید.[۱] وی در تربت حیدریه و مشهد فقه و اصول و فلسفه آموخت. استاد برجسته او در علوم عالی شیخ علی‌اکبر مجتهد تربتی (نماینده آخوند خراسانی) بود. کنگرهٔ بزرگداشت وی در سال ۱۳۸۶ برگزار شد. خدمات وی
میر سراج‌الدین عبدالوهاب تبریزی عالم، عارف، فقیه و شیخ‌الاسلام،[۱] در علوم ظاهر و باطن وحید روزگار بوده[۲] و از علمای برجسته شیعه در سده ۹ هجری قمری بود.[۳] مرقد سراج‌الدین عبدالوهاب تبریزی کنار مرقد ابوایوب انصاری زندگی وی جد شاخه‌ای از سادات طباطبایی آذربایجان است که به سادات عبدالوهابیه مشهورند.[۴] وی از نوادگان ابراهیم طباطبا است. گروهی از سادات از نسل ابراهیم طباطبا، به زواره اصفهان کوچ کردند. البته در این‌که کدام یک از اعقاب وی،