بابارکن الدین

بابارکن الدین

مسعود بیضاوی معروف به بابا رکن‌الدین و بابا رکن الدین شیرازی(متولد بیضا شیراز) از بزرگان مشایخ عرفان و علمای قرن هشتم هجری بود که در زمان سلطنت ابوسعید ایلخان مغول در اصفهان زندگی می‌کرد. او در طول زندگی با نهایت احترام می‌زیست. بابا رکن الدین از شاگردان عبدالرزاق کاشانی و همچنین داود قیصری بود. یکی از معتقدان بابا رکن‌الدین، بهاءالدین محمد عاملی، معروف به بهایی دانشمند معاصر صفویه بود. در عصر قاجار نیز بابا رکن‌الدین مریدان و معتقدان بسیاری

بانوامین

بانوامین

سیده نصرت‌بیگم امین معروف به بانو امین[۱] (زادهٔ ۱۲۶۵خ/ ۱۳۰۸ق – درگذشتهٔ ۱۳۶۲خ/ ۱۴۰۳ق) از عالمان و عارفان زن شیعه اهل ایران بود. زندگی‌نامه بانو امین در سال ۱۲۶۵ خورشیدی (۱۳۰۸ق)[۲] در اصفهان چشم به جهان گشود. نَسَبش با سی واسطه به علی بن حسین می‌رسد. از چهار سالگی به فراگرفتن قرآن و از یازده سالگی به تحصیل زبان عربی پرداخت. با اینکه در پانزده سالگی ازدواج کرد، هرگز

محمودامجد

محمودامجد

محمود امجد (زادهٔ ۱۳۱۸ خورشیدی) استاد اخلاق و از استادان حوزه‌های علمیه و از شاگردان علامهٔ طباطبایی، سید رضا بهاء الدینی، سید روح‌الله خمینی و محمد تقی بهجت است. زندگی‌نامه در سال ۱۳۱۸ خورشیدی در شهرستان کنگاور از توابع شهر کرمانشاه در خانواده‌ای روحانی زاده شد. جدش از عالمان بزرگ ملقب به «افصح المتکلّمین» بود. پدرش نیز از علما بود و در مسیر کاروان‌های ایران به کربلا، میزبان

خلیفه کیخسروامامی

خلیفه کیخسروامامی

خلیفه کیخسرو امامی شاعری و عارف کرد از طایفهٔ امامی از ایل جاف بوده‌است که به گویش کردی هورامی شعر سروده‌است. او که هم‌دوران با مولوی کرد زیسته‌است و با او دوست بوده و به مشاعره نامه به نامه با او پرداخته است. خلیفه کیخسرو سه سال پس از درگذشت مولوی کرد، در سال ۱۳۰۳ هجری قمری برابر با ۱۸۸۵ میلادی و ۱۲۶۵ شمسی در مناطق گرمسیری طایفه امامی با افتادن در رود لیله و سیروان درگذشته است. زندگی

نورعلی الهی

نورعلی الهی

نورعلی الهی (استاد الهی) (۱۹ شهریور ۱۲۷۴–۲۷ مهر ۱۳۵۳) عارف، فیلسوف، قاضی و موسیقی‌دان. او غالب زندگانی خود را صرف تحقیق در مسائل متافیزیک مانند کاربردهای عملی بعد عرفانی و اخلاقی دین در اجتماع و مطالعه در الهیات و فلسفه نمود.[۱] دوران کودکی و جوانی نورعلی الهی در ۱۹ شهریور ۱۲۷۴ شمسی در روستای جیحون‌آباد، در

حسین الهی قمشه ای

حسین الهی قمشه ای

حسین محی‌الدین الهی قمشه‌ای (زاده ۱۴ دی ۱۳۱۸ خورشیدی) عارف، فیلسوف، حکیم، مدرس دانشگاه، مترجم، نویسنده، مفسر قرآن و سخنران در زمینه عرفان، ادبیات و است و در نقاشی و خوش‌نویسی نیز آثاری دارد. همچنین وی به زبان‌های عربی، انگلیسی و فرانسوی مسلط است. زندگی‌نامه حسین محی‌الدین الهی قمشه‌ای فرزند استاد مهدی الهی قمشه‌ای و طیبه تربتی در ۱۴ دی ۱۳۱۸ خورشیدی (۴ ژانویه ۱۹۴۰ میلادی) در تهران به دنیا آمد. تحصیلات

مهدی الهی قمشه ای

مهدی الهی قمشه ای

مهدی محیی‌الدین الهی قمشه‌ای (زاده ۱۲۸۰ خورشیدی در شهرضا، قمشه – درگذشته ۲۵ اردیبهشت ۱۳۵۲[۱]) فقیه، فیلسوف، عارف، حکیم، شاعر، و مترجم قرآن بود. زندگی وی مقدمات علوم فقه و اصول و حکمت را از شیخ هادی قمشه‌ای و دیگران آموخت. در اصفهان از اساتیدی چون محمد حکیم خراسانی و سپس در خراسان از حکیم مشهدی و میرزا حسین فقیه سبزواری و اسدالله یزدی استفاده کرد. وی مدتی هم در حوزهٔ درس سید حسین طباطبایی

سیدمحمدحسن الهی طباطبایی

سیدمحمدحسن الهی طباطبایی

سید محمد حسن الهی طباطبایی (متولد ۱۲۸۶ش – درگذشته ۱۳۴۷ش) از عرفای معاصر شیعه است. او برادر سید محمدحسین طباطبایی است. همچنین او شاگرد سید علی قاضی طباطبایی و مرتضی طالقانی بوده‌است. خانواده وی از نوادگان عبدالوهاب تبریزی که نسب وی هم به حسن مثنی ابن حسن مجتبی می‌رسد. جد محمد تقی قاضی طباطبایی (متوفی ۱۲۲۰ یا ۱۲۲۲ هجری قمری) جد سوم محمد حسن الهی است. میرزا علی آقا قاضی در این شخص

دفتر و ساختمان آموزشی : قم،خ ارم ،ک۲۰ روبروی مسجدسلماسی پلاک۱۳ کدپستی: 3715696797