نورالدین (یا فخرالدین) حمزه پسر علی‌ملک اسفراینی آذری طوسی (۷۸۴–۸۶۶ق / ۱۳۸۲–۱۴۶۲م)؛ صوفی و شاعر ایرانی بود. وی از تبار رهبران سربداران بود. شعرهای آذری طوسی در آغاز در ستایش شاهان بود ولی بعداً رنگ عرفانی یافت. آذری در اسفراین زاده شد و از آنجا که چندی در طوس زیست به «طوسی» نیز شهرت یافت و چون زایش او در ماه آذر بود آذری خوانده شد. درگذشت او

تمبر عمان سامانی اطلاعات نام کامل: میرزا نورالله عُمّان سامانی لقب: تاج الشعرا زمینه فعالیت: شعر آیینی و ادبیات عرب ملیت: ایرانی تولد: ۱۲۵۸ق، سامان از توابع شهرکرد محل زندگی: اصفهان وفات: ۱۳۲۲ق محل دفن: مسجد جامع سامان/ نجف مذهب: شیعه هم زمان با: قاجاریه دیوان اشعار: گنجینهالاسرار • سفینه الدّرر • معراج نامه • دیوان اشعار

سلمان ساوجیسلمان بن علاءالدین محمد زادروز ۷۰۹ق زادگاه ساوه درگذشت ۷۷۸ق – ساوه محل زندگی ساوه، بغداد پیشه شاعر دربار شناخته‌شده برای شاعر سبک قصیده، غزل و… لقب جمال‌الدین، خواجه سلمان دین اسلام مذهب شیعه منصب شاعر دربار خویشاوندان علاءالدین محمد ساوجی جمال‌الدین، سلمان بن علاءالدین محمد، (۷۰۹–۷۷۸ق) معروف به سلمان ساوجی و خواجه سلمان، شاعر شیعه قرن هشتم

اطلاعات نام کامل: رجب بن محمد بن رجب حلی زمینه فعالیت: حدیث • عرفان • شعر تولد: حدود ۷۴۳ق محل زندگی: حله وفات: پس از ۸۱۳ق محل دفن: اردستان و به نقلی مشهد کتاب‌ها: مشارق انوار الیقین • تفسیر سوره‌ التوحید.. تخلص: برسی، حافظ، حافظ برسی رجب بن محمد بن رجب حلی (حدود ۷۴۳ق-درگذشته پس از

تاج‌الدین حسین خوارزمی شرح فصوص الحکم تاج الدین حسین خوارزمی درگذشت – خوارزم محل زندگی خوارزم استادان خواجه ابوالوفای خوارزمی نقش‌های برجسته شاعرعارف دین اسلام مذهب شیعه آثار المقصد الاقصی فی ترجمه المستصقیتحفه الابرار فی افضل الذکارکشف الهدی فی کشف لقصیده البردهمنظومه کنوز الحقائق فی رموز الدقائقشرح فصوص الحکمنصیحت نامۀ شاهیدیوان اشعارشرح اقرب الطرق الی الله نجم الدین

محمد جواد انصاری همدانی زادروز ۱۲۸۰ش زادگاه همدان درگذشت ۱۳۳۹ش آرامگاه قم، امامزاده علی بن جعفر محل زندگی همدان، قم، نجف تحصیلات اجتهاد استادان عبدالکریم حائری شاگردان حسنعلی نجابت شیرازی، سید عبدالحسین دستغیب، سید محمدحسین حسینی تهرانی، عباس قوچانی، محمداسماعیل دولابی برنامه(ها)ی تلویزیونی مستند حدیث سرو محمدجواد انصاری همدانی(۱۲۸۰-۱۳۳۹ش) روحانی، عارف و عالم شیعی. وی در ۲۴ سالگی به درجه اجتهاد رسید.علاوه بر فقه، اصول با طبابت نیز

مهدی محیی‌الدین الهی قمشه‌ای (زاده ۱۲۸۰ خورشیدی در شهرضا، قمشه – درگذشته ۲۵ اردیبهشت ۱۳۵۲[۱]) فقیه، فیلسوف، عارف، حکیم، شاعر، و مترجم قرآن بود. زندگی وی مقدمات علوم فقه و اصول و حکمت را از شیخ هادی قمشه‌ای و دیگران آموخت. در اصفهان از اساتیدی چون محمد حکیم خراسانی و سپس در خراسان از حکیم مشهدی و میرزا حسین فقیه سبزواری و اسدالله یزدی استفاده کرد. وی مدتی هم در حوزهٔ درس سید حسین طباطبایی

احمد بن محمد اردبیلی نجفی، معروف به «مقدس» یا «مقدس اردبیلی» و «محقق اردبیلی» از علما و فقهای شیعه امامیه در قرن دهم هجری در محلهٔ نیار که نزدیک و چسبیده به شهر اردبیل می‌باشد به دنیا آمد. تاریخ دقیق ولادت او معلوم نیست.وی از شاگردان علامه جلال‌الدین دوانی بود. تحصیل فراگیری علوم دینی را از دوران کودکی آغاز کرد. پس از گذراندن دروس